Turysta przybywający do Emiratów będzie traktowany z szacunkiem i z pewnością doświadczy arabskiej gościnności. Będziemy się tu czuli dobrze, a miejscowi obdarzą nas sympatią, jeśli będziemy zwracać uwagę na tamtejsze zwyczaje i wymogi dobrego wychowania.
Charakterystycznym dźwiękiem w krajach muzułmańskich jest pięciokrotne w ciągu dnia wezwanie do modlitwy, wyśpiewywane przez muezzinów z balkonów minaretów.
Zjednoczone Emiraty Arabskie to kraj, w którym szkoła prawa muzułmańskiego w praktyce nie zezwala niemuzułmanom na wstęp do meczetów. Jedynym meczetem otwartym dla osób innego wyznania jest Meczet Jumeirah.
Weekend w Emiratach zaczyna się w piątek, gdyż jest to najświętszy dzień tygodnia dla wyznawców islamu. Drugim dniem weekendu jest sobota.
Władze Dubaju i Abu Dhabi gwarantują imigrantom wolność wyznania. Imigranci mogą więc w większości przypadków budować na terenie tego emiratu swoje świątynie. W Emiratach nie ma jednak synagog. Zakazana jest działalność misjonarska i namawianie muzułmanów do zmiany religii, a także rozprowadzanie literatury religijnej innej niż muzułmańska. Cenzura obejmuje w Emiratach tematy dotyczące Żydów i Izraela, bahaizmu, ateizmu oraz krytyki islamu. Nie należy poruszać tych tematów podczas rozmowy z Emiratczykami.
Tradycyjnym strojem mężczyzn w Emiratach jest kandura, czyli długa tunika do kostek, z długimi rękawami, uszyta z bawełny lub wełny. Emiratczycy noszą przede wszystkim białe kandury, odbijające promienie słoneczne. Kolorowe ubrania noszone są głównie zimą. Przeciętny Emiratczyk, ze względu na religijny nakaz bycia czystym i schludnym, posiada kilkadziesiąt takich tunik na zmianę.
Większość kobiet (rodowitych) w Emiratach nosi natomiast czarną abaję – proste okrycie wierzchnie, również w formie tuniki, osłaniające większość powierzchni ciała. Kobiety te zakrywają też włosy, a niektóre – również i twarze.
Niektóre Arabki ubierają się w odzież w stylu zachodnim i zakładają na włosy chustę.
Ze względu na dużą liczbę imigrantów w wiekszych miastach kraju noszenie ubrań w stylu zachodnim jest całkowicie normalne. Nie ma praw nakazujących muzułmański styl ubierania się.
Należy za to ubierać się „przyzwoicie”. Mężczyźni nie powinni raczej nosić szortów przed kolano, a kobiety – spódniczek mini czy niewiele zakrywających topów. Nie należy również zbytnio rozbierać się na plaży – były już bowiem przypadki aresztowania plażowiczów za nieprzyzwoity ubiór, czy raczej jego brak, gdyż aresztantami były często osoby opalające się topless.
Mieszkańcy Dubaju i Abu Dhabi są gościnni i otwarci, przyjaźnie nastawieni, chętnie zapraszają na kawę czy herbatę. Lubią również kupować upominki dla swych gości. Prezent taki trzeba przyjąć – w przeciwnym razie obrazimy gospodarza. Oprócz pomijania podczas rozmowy wymienionej wcześniej tematyki, należy pamiętać, aby nie namawiać, nawet żartem, Emiratczyków do spróbowania alkoholu bądź wieprzowiny.
Większość rodzimych mieszkańców jest bardzo wrażliwa na punkcie swych miast i jego wspaniałości; nie wygłaszajmy więc krytycznych uwag na temat emiratu i jego władcy jeśli nie znamy dobrze swego rozmówcy i jego poglądów.
W Emiratach dominuje „bliskowschodnie poczucie czasu”, tak więc nietrzymanie się wcześniej umówionego terminu nie należy do rzadkości.
Kobiety w Dubaju mają prawo korzystać z osobnych miejsc siedzących w środkach transportu publicznego czy osobnych okienek w urzędach. W wielu centrach rozrywki czy parkach organizowane są dni lub wieczory dla kobiet, na które wstęp mają wyłącznie kobiety i dzieci. Typowe dla miasta są też dni rodzinne, na które wstęp mają wyłącznie rodziny.
Pamiętajmy, że nie wolno nam robić zdjęcia Arabce bez zgody jej samej oraz towarzyszącego jej mężczyzny. Mężczyzna zagadujący Arabkę również będzie uważany za wyjątkowo niekulturalnego.
